อ.อ. พราหมณ์ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 2 / 20

ประโยค - พระอิฐมุทัศถูกแปลภาค ๑๘ หน้าที่ ๒๑๒ [ท้าวสักกะปลอมเป็นพราหมณ์เก่ามาจมพราหมณ์นี่] ครั้งนั้น อนุสรณ์ของท้าวสักกะแสดงอาการร้อนแล้ว เพราะ เหตุส่วนคุณของสามเณรเหล่านั้น เขาเผอรอรไคร่ครวญอยู่ ก็ ทร

เนื้อหานี้เกี่ยวกับการที่ท้าวสักกะปลอมตัวเป็นพราหมณ์และเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อเข้ามาสู่จวนพราหมณ์ มีการสื่อสารถึงความคิดและระเบียบวิธีการที่พราหมณ์ใช้ในการต้อนรับท้าวสักกะ ซึ่งระบุถึงความสัมพันธ์และ

ประโยค - พระธัมมปทุมีจากฉบับแปล ภาค 6 - หน้าที่ 232 6. เรื่องพราหมณ์คนเดียว [ ๑๑๐ ] [ ข้อความเบื้องต้น ] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภพราหมณ์ คนเดียวคนหนึ่ง ตรัสพระธรรมเทศนาว่า " ตุณห

ในบทนี้ พระศาสดาได้ทรงไปหาพราหมณ์คนหนึ่งที่ไม่เคยตอบสนองกลับ โดยเสด็จไปถามทุกวันเกี่ยวกับการทำความดี พราหมณ์ตอบกลับด้วยคำพูดง่ายๆ จนพระศาสดาไม่สามารถสื่อสารได้ลึกซึ้งขึ้น เรื่องนี้สื่อถึงแนวทางในการช่

ประโยค - พระชิมะปัทีถูกถามแปลภาค ๕ - หน้าที่ 119 ผู้มีส่วนแห่งบุญ." [ สันติติวามาอามาตย์ควรเรียกว่า มนะหรือพราหมณ์ ] พวกวิญญาณนานกันในโรงธรรมว่า " ผู้มีอุอา สันติติมา-อามาตย์บรรจุพระองค์ในเวลาจบพระค

บทสนทนานี้ได้พูดถึงความสำคัญของการเรียกชื่อในบริบทของศาสนา โดยพระศาสดาได้ชี้ว่าไม่ว่าจะเรียกว่า 'สมณะ' หรือ 'พราหมณ์' นักบำเพ็ญทุกคนล้วนมีคุณค่าเหมือนกัน ตามการประพฤติปฏิบัติที่ดี เนื้อหาเน้นการสะท้อน

พราหมณ์ วาทามี โย ปน อภิญฺโญ โอคฺโหโณ [[]] ตมฺห พราหมณ์ วาทามี วตฺถามี วฑฺฏวา อิมฺ คาตฺมาน "น อาฯ พราหมณ์ พรหมํ โยนิษฺมติสมฺวา, โวาติ นาม โส โหวต สลา โหติ สกฺจฺฉน, อภิญฺเจน อนทานํ ตมฺห พรหมํ พราหมณตติ

เนื้อหาเกี่ยวกับพราหมณ์ที่มีความหมายลึกซึ้งในธรรมะ โยงถึงอภิญฺญาและการใช้ชีวิตตามหลักธรรม สะท้อนถึงความสำคัญของการเข้าใจและปฏิบัติตามธรรมะในชีวิตประจำวัน แสดงให้เห็นถึงความเชื่อมโยงระหว่างพราหมณ์กับกา

\ประโคด - ชมรมปฏิวัติกล (ปัจจุบัน ภาคโค) - หน้าที่ 112 เอว กฤตดี, ปุผเทพี องบุญมิ่ง กฤตตุพืผ องบุญเมา กฤตสิติว วฑฒวา เหห ยาฎโต อติเตี อาติเตี อาคิทีวสจ ชนาว พราหมณ์เศส สุ ทู ทูวา โสมทฒคฤตตภา โสมท ฑก

เอกสารนี้สำรวจลักษณะเฉพาะของกลชนในประวัติศาสตร์และการปฏิวัติ รวมถึงบทบาทของราชาและกลุ่มผู้นำในการชี้นำสังคม โดยเน้นความสำคัญในทางวัฒนธรรมและการเปลี่ยนแปลงในสังคม ศึกษาแนวคิดและการพัฒนาที่ส่งผลกระทบต่อ

ประโยค๔ - มังกรคีตาที่บนนี้แปลง เล่ม ๒ - หน้า ๑⁷ ถอดออกไปยืน (ให้ห่าง) แล้ว เอาท่อนไม้คาเสา" พราหมณ์ ได้ทำอย่างนั้นแล้ว. งูแม่พังพาบคู่เสียงดัง "ฟู่" เลือดยออกแล้ว. ลำดับนั้น หมอคุณหนึ่ง จังต๊อตนั้นไป

บทนี้เล่าเรื่องของพราหมณ์ที่ได้มีการตัดสินใจกับพระโพธิสัตว์ ในบริบทของการขอทรัพย์และความรักของภรรยา ซึ่งแสดงถึงความเชื่อมโยงระหว่างกรรมและการกระทำ โดยที่พราหมณ์ได้รับคำแนะนำจากพระโพธิสัตว์และนำไปปฏิบั

ประโยค - อธิบายบาลีไวราณี สมาธิและติฌฺฌิต - หน้า 33 กินนาธิการบูพพพินิ พุทธพินิ ในรูปวิเคราะห์ บททั้งหลายมีวิติติแตกต่างกัน เช่น บทหน้าใช้ ทวิยา บทหลังใช้ ปญฺญา เป็นต้น และอธฺฌิต ก็ได้ใช้ดังอย่าง ดูอ

ในบทความนี้มีการอธิบายเกี่ยวกับบาลีไวราณีและการวิเคราะห์บทต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับสมาธิและติฌฌิต เช่น การใช้บทที่แตกต่างกันในส่วนต่าง ๆ รวมถึงความสัมพันธ์ระหว่างบทประธานและบทวิติสะแนะ และวิธีตั้งวิเครา

ประโยค๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสสุล (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 64 วิสุทธิมคเค โหติ ฯ ยสฺส อนุตรนุตรา ภินนาน ตสฺส อนุตรนุตรา วิสภาค วณณพินทุวิจิตรคาวี วิย กมมาส์ นาม โหติ ฯ เอว ตาว ลาภาทิเหตุเกน ขณฺฑา

เนื้อหาในบทนี้นำเสนอการไขความหมายของวิสุทธิมคฺคในบริบทของการปฏิบัติธรรมและการพัฒนาจิตใจ อธิบายถึงลักษณะและวิธีการที่ผู้ปฏิบัติสามารถเข้าถึงได้ อันเป็นการเน้นความสำคัญของจิตใจที่บริสุทธิ์ในการเข้าถึงสั

ธรระพี ประช มหาบุรุษ อัครบุรุษแห่งโลก ๒๖๓ พระเจ้าจักรพรรดิก็ทรงปกครองได้ไกลที่สุด มีมหาสมุทรทั้งสี่ เป็นขอบเขต แต่พระตถาคตปกครองโดยมิได้มีขอบเขตจำกัด เพราะเป็นธรรมราชา ปกครองโลกธาตุมากมาย โดยส่วนขวาง

บทความนี้พูดถึงความยิ่งใหญ่ของพระพุทธเจ้า ในฐานะสัมมาสัมพุทธะที่ปกครองโลก และการเผยแพร่ธรรมที่สามารถช่วยให้สัตว์ทั้งหลายเข้าถึงความหลุดพ้นอันเป็นอมตมหานิพพาน พระพุทธเจ้าตรัสรู้และปฏิญญาอย่างชัดเจนเกี่

๑๖๕ ทำไม่ได้นะ พราหมณ์ เรื่องภิกษุมากรูป ยทา ทวเยสุ ธมฺเมสุ ปาร์ค โหติ พราหมโณ อสฺส สพฺเพ โยคา อฏฐ์ คจฉนฺติ ชานโตติ ในกาลใด พราหมณ์เป็นผู้ถึงฝั่งในธรรม ๒ ใน กาลนั้น กิเลสเครื่องประกอบทั้งปวงของพราหมณ์

ข้อความนี้พูดถึงความสำคัญของพราหมณ์ในการเข้าถึงธรรม โดยระบุว่าพราหมณ์ผู้รู้และมีความเข้าใจในธรรมจะสามารถหลุดพ้นจากกิเลสและความกระวนกระวายได้ โดยมีการเน้นย้ำถึงสภาพที่พราหมณ์จะไม่ติดอยู่กับวัตถุประการภ

แนวคิด 1. พระภิกษุผู้ศึกษาธรรมะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและได้ฝึกฝนอบรมตนเอง มามากจนได้ชื่อว่าเป็นธัมมัญญู อัตถัญญู อัตตัญญู มัตตัญญู และกาลัญญู อัน เป็นการทำหน้าที่กัลยาณมิตรอันยอดเยี่ยมให้กับ

ในบทนี้แสดงให้เห็นความสำคัญของการเป็นปริสัญญูในฐานะกัลยาณมิตรที่สามารถสอนและเผยแผ่ธรรมะให้ผู้อื่นได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยเน้นการเข้าใจในวัฒนธรรมและกลุ่มบุคคล 4 กลุ่ม ได้แก่ กษัตริย์ พราหมณ์ คฤหบดี แล

ประโยค – ชมภูมิภาค (อุดรภูมิ ภาค) – หน้า ที่ 119 ทิสสาว สุงาริ ปุจิณ “กานามาสา ภนต อาจุมานาวา ดูเมะ ทิสสาว นิ้วติติติ. สุกา “กีลาโคตมี นามาสา มหราช มม มิทา ปัจฉกิติคริณ อาจิวาติวา อติวา อิมากาม “ปัจฉ

เนื้อหาในหน้าที่ 119 นี้เผยถึงการสำรวจด้านศาสนาในชมภูมิภาคของอุดรภูมิภาค โดยมีการสนทนาเกี่ยวกับบทบาทของพราหมณ์ในภูมิภาคนี้ งานนี้ได้รวบรวมความคิดเห็นและข้อตกลงจากพราหมณ์ที่มีชื่อเสียงในพื้นที่. การอภิ

คำว่า "ลุติ" ในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเอง นักบวชนอกพระพุทธศาสนา เช่น ปริพาชก อเลคา พราหมณ์ กำเนิดและวิวัฒนาการของคำว่า "ลุติ" จากคำที่ปรากฏในคัมภีร์ก็แต่ละยุค พอจะอนุมานได้ว่า คำว่า "ลุติ" ที่ใช้ในความหม

บทความนี้สำรวจความหมายและวิวัฒนาการของคำว่า 'ลุติ' ที่ใช้ในพระพุทธศาสนา โดยเปรียบเทียบกับคำที่มีอายุกว่ามาก เช่น 'สานุ' และ 'ศาสนา' พบว่าคำว่า 'ลุติ' เริ่มปรากฏในคัมภีร์โดยมีความหมายเป็น 'ความเห็น' แล

3.4 การบังเกิดขึ้นของพระพุทธศาสนากับการเปลี่ยนแปลงความเชื่อและ วัฒนธรรมในสังคมอินเดีย การบังเกิดขึ้นของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นเหตุการณ์อันยิ่งใหญ่ ซึ่งเปลี่ยนแปลง ประวัติศาสตร์ ความเชื่อ และวัฒนธรรมขอ

การบังเกิดขึ้นของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้เปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ ความเชื่อ และวัฒนธรรมของชาวอินเดียอย่างมีนัยสำคัญ จากการที่สังคมก่อนยุคพุทธกาลอยู่ภายใต้อิทธิพลของศาสนาพราหมณ์การแบ่งคนเป็น 4 วรรณะมีอิท

ประโยค - อธิบายภาพสัมพันธ์ เล่ม 2 หน้า ที่ 131 จังกู ไม่รู้ความไม่มีโรค ไม่เห็นนิพนาน ก็แค่ว่า ย่อมกล่าว คาถานี้..." อ. ที่ 2 ภททตุ ต่วย อิตต ปุพพอ อมหิทน ทิติอุปพะ: อด จ ปน โน มนุษดิ สกากิ กิโรล [

บทนี้กล่าวถึงการใช้คำคาถาในพระพุทธศาสนา พร้อมตัวอย่างจากข้อความในพระไตรปิฎก เพื่อให้ผู้ศึกษาสามารถเข้าใจบริบทและความหมายที่ลึกซึ้ง อธิบายถึงความสำคัญของการใช้คำคาถาในชีวิตของผู้สานุศิษย์และการประยุกต์

ประโยค ๑ - คำณิฐิพระมิมฑุธรุก ยกศิพห์แปล ภาค ๔ หน้าที่ 99 ภาริ อันหนัก เท อันเธ กำ ทำแล้ว อติ ดั่งนี้ อาตาย ถือเอาแล้ว อุตมฤกษ์โภชนา จึ่งถากแห่งโภชน่อันองค์พระโภคแล้ว ทั้งถึง คุณตา ไปแล้ว สนุกี สุบัก

บทความนี้ทำการวิเคราะห์และตีความคำสอนในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะการศึกษาความหมายทางจิตวิญญาณและการประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน รวมถึงการแบ่งแยกภัตและความสำคัญของการเลือกอาหารในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของการปฏิบ

๑๖๘ พราหมณ์ ไม่ควรประหารแก่พราหมณ์ ไม่ควร จองเวร)แก่เขา น่าติเตียนพราหมณ์ผู้ประหาร พราหมณ์ น่าติเตียนพราหมณ์ผู้จองเวร) ยิ่งกว่า พราหมณ์ผู้ประหารนั้น. ความเกียดกันใจ จากอารมณ์อันเป็นที่รักทั้ง หลายใด ค

เนื้อหาเน้นถึงหลักการปฏิบัติของพราหมณ์ที่ไม่ควรทำลายชีวิตหรือจองเวรให้แก่กัน เขายกตัวอย่างถึงการที่พราหมณ์ควรหลีกเลี่ยงความเกียดกันและอารมณ์ที่ทำให้เกิดความทุกข์ โดยยกเรื่องราวของพระนางมหาปชาบดีโคตมีม

ประโยคิโด - คณิจิรธรรมมะที่ถูกต้อง ยกพัทเทปเปล ภาค ๕ หน้า 131 (อาห) กล่าวแล้วว่า อา อ. ข้าพเจ้า น ชานามิ ย่อมไม่ทราบ ปฏิพานารนี้ ซึ่งเหตุอันเป็นเครื่องห้าม อดิ ดั่งอื่น ๆ (พราหมณ์โณ) อ. พราหมณ์ (ปฏิจ

เนื้อหานี้บรรยายถึงการสนทนาและปฏิสัมพันธ์ระหว่างพราหมณ์และพระสมณะโคดม ในเรื่องของการทราบปฏิพานารและคำสั่งสอนจากพระศาสดาเกี่ยวกับอายุเยาว์และเสนาะในบุคคล รวมถึงความรู้ที่แสดงว่าแต่ละบุคคลควรมีแนวทางในก

ธรรมะเพื่อประช เศรษฐีผู้มีใจ ตระห ១៨៥ เศรษฐีฟังวาจาสุภาษิตของพราหมณ์ จึงให้เข้าไปนั่งรอ ในบ้าน และเรียกคนรับใช้ให้ไปนำข้าวลีบมาให้พราหมณ์คนละ ทะนานแต่พราหมณ์ไม่รับ เศรษฐีจึงให้ไปนำข้าวสารมาให้ พราหมณ์

เรื่องราวเกี่ยวกับเศรษฐีผู้ไม่เข้าใจการบริโภคข้าวที่ถูกต้อง เสนอความโง่เขลาของการสร้างภาพและการโกหกเมื่อพยายามปกปิดการกระทำที่ไม่ดีของตน ในที่สุด เรื่องของการสร้างบุญโดยการให้ทานได้ถูกเปรียบเทียบกับอด

ประโคม - พระธัมมปทุตตถูปปล้า ภาค ๔ - หน้า ที่ 161 ๘. เรื่องบรรพพิธีรูปใดรูปหนึ่ง [๒๖] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเจตวัน ทรงปรารภบรรพพิธี รูปใดรูปหนึ่ง ตรัสพระธรรมเทศนาว่า "พา

เนื้อหาในหน้าที่ได้กล่าวถึงบรรพพิธีในพระพุทธศาสนา ซึ่งพระศาสดาได้ตรัสถึงความหมายของคำว่า 'บรรพพิธี' ผ่านพระธรรมเทศนา โดยชี้ให้เห็นถึงการปฏิบัติและความสำคัญของความประพฤติที่เรียบร้อย ในบริบทของผู้ถือศี